วันนี่ไปประชุมเว็บที่อ่อนนุชครับ ผมออกเดินทางจากด้านสมุทรปราการ ข้ามเรือมาลงที่ท่าเรือคลองเตยก่อนนั่งมอเตอไซค์มา BTS พร้อมพงษ์ ปรากฎว่าเจอขบวนเสื้อแดงที่แยกเกษมราษฎร์ถนนพระราม 4 ประมาณบ่ายสองครึ่ง มีเจ้าหน้าที่ของม็อบมากันรถและคุยกับตำรวจที่ประจำแยกนั้นๆ หลังจากรอขบวน 5 ราทีคนขี่มอเตอร์ไซค์ที่ผมนั่งมาด้วยเลยตัดสินใจเลี้ยวเข้าไปร่วมขบวนม็อบด้วยซะเลย ไม่งั้นไม่ได้ไปซักที (รถเก๋งเดือดร้อนแน่เพราะต้องรอนานกว่าจะมีการตัดขบวนให้รถที่สี่แยกไปได้)
บรรยากาศระหว่างที่ร่วมม็อบไปด้วยประชาชนข้างทางให้การต้อนรับอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกัน นี่เป็นสิ่งที่น่ากลัวแสดงถึงพลังเงียบจำนวนมาก (ที่ไม่น่าจะเห็นภาพเหล่านี้ได้ทางทีวี และคนเหล่านี้ช่วงนี้คงไม่ดูทีวีแน่นอน) ทุกคนโห่ร้องและรถแต่ละคันก็บีบแตรทักทายให้ความรู้สึกฮึกเหิมกับขบวนม็อบเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าคนที่ไม่ชอบม็อบต้องรำคาญเสียงแตรแน่นอน และบีบแตรในที่ไม่สมควรนั้นผิดกฎหมายครับ ส่วนคนที่ไม่ใช่คนต่างจังหวัดหลายคนก็ร่วมขบวนกันอย่างสนุกสนานในรถยนต์สารพัดรูปแบบ ( มีเบ๊นซ์ด้วยนะ )
หลังจากประชุมเรื่องเว็บเสร็จใช้เวลา 3 ชั่วโมง ผมนั่ง BTS ต่อมอเตอร์ไซต์กลับมาที่แยกเกษมราษฎร์เหมือนเดิมช่วง 17:30 ก็เซอร์ไพรส์เพราะว่าขบวนม็อบยังไม่หมด ! วินที่ผมนั่งบอกว่าขบวนม็อบนั้นใช้เวลาถึง 6 ชั่วโมงในการผ่านจุดๆหนึ่งครับ มิน่าช่วงเช้าผมเห็นว่าหัวขบวนอยู่ลาดพร้าวท้ายขบวนยังไม่ออกจากสะพานผ่านฝ้าเลย
ยุทธศาสตร์พาเที่ยว กทม ของม็อบวันนีี้ผมว่าน่าจะทำให้คน กทม หลายคนที่ไม่เคยเห็นภาพม็อบที่แท้จริงจากสื่อได้เห็น และบางคนอาจจะเริ่มฉุกคิดอะไรบางอย่าง อย่างน้อยเรื่องการจ้างคนมาร่วมม็อบถ้าได้เห็นด้วยตาตนเองถึงบรรยากาศในขบวนก็อาจเปลี่ยนใจเป็นได้ แต่แน่นอนว่าเพื่อนๆที่แอนตี้เสื้อแดงก็ยังวิจารณ์ว่า ป่วนกรุง รำคาญเสียงแตร รถติด ฯลฯ อยู่ดี
แนะนำภาพในเว็บของคนทำงานที่ได้รับผลกระทบแถวลาดพร้าว เดือดร้อนแสนสาหัสทีเดียวครับ 😛
Fearsome Red Shirts
